Nu de dagen lengen en de watertemperaturen langzaam naar beneden gaan, is er een einde gekomen aan de productieve leer uren van het ziggen in de zomer. Tijd voor een nieuwe uitdaging: ‘ziggen in het najaar’.
Mijn testwater is wederom een watertje van een paar hectare met een hele grote bezetting. Al snel kom ik tot de conclusie dat de activiteiten in de bovenste laag erg beperkt zijn. Toch kan ik het niet laten om een paar handjes hondenbrokken te droppen op het water. Ondertussen maak ik mijn TK’s Zigmix aan en kies voor een vast zigsysteem en een verstelbaar systeem. Het laatste systeem geniet op dit moment mijn voorkeur, omdat het zoeken naar de juiste waterlaag wat makkelijker is, doordat je door lijn te geven of op te draaien op verschillende dieptes kunt vissen. Met een vast systeem kan dit ook, maar zal je gebruik moeten maken van verschillende lengtes onderlijnen.
Voerkeuze
Af en toe zie ik toch wat actie rondom de hondenbrokken, dus laat ik er 5 à 6 spombs zigmix op los. Aansluitend gaat mijn vaste zigsysteem te water op maximaal 1 meter diepte van het wateroppervlak. Hiervoor gebruik ik TKBoilies Pink Creamer popup met TK’s Bait Spray, om het geheel nóg wat meer aantrekkingskracht te geven. Aangezien de diepte van het water 4 meter is, leg ik mijn verstelbare zig op de neutrale diepte van 2 meter, dus echt mid-water. Dit is mijn begin punt, om na verloop van tijd iets hoger of iets lager te gaan vissen. Zo kan je vrij makkelijk de waterlagen ‘afromen’, om te kijken in welke waterlaag je een aanbeet krijgt, dus waar de vis zich ophoudt.
Hard werken
Naar mijn mening is het zigvissen hard werken voor je visje en niet ingooien en achterover hangen. De hengels liggen erin, dus tijd voor een 3 tal spomb’s met zigmix. Door het ‘up’ en ‘down’ effect van de verschillende ingrediënten krijg je een verticale kolom in het water, en worden er voedsel deeltjes aangeboden in elke waterlaag. Vervolgens gooi ik nog wat droge zigmix door mijn al aangemaakte mix. Gewapend met een bakkie koffie ga ik strak achter mijn hengels zitten in de ‘observeer stand’. Na een half uur nog niets gezien te hebben is het tijd voor actie. Wederom klappen een 3 tal spomb’s open op het water oppervlakte. Mijn vaste zig laat ik op een meter staan, maar mijn verstelbare zig draai ik 50 cm op, dus 2,5 meter van het wateroppervlak en 1,5 meter van de bodem af. Na een minuut of 20 krijg ik een tik op de top van de verstelbare zig, waarna het een kwartier angstvallig stil bleef. Een losse flodder, lijnzwemmer of een vis die uit zijn behaaglijke waterlaag kwam op toch even een kijkje te nemen? Wederom een paar spomb’s die kant op, en de verstelbare zig nog eens 50 cm opgedraaid, dus 1 meter boven de bodem.
En na een kwartier was het raak! Een kromme hengeltop en een fluitende beetmelder. Een mooi spiegeltje maakte mijn dag weer helemaal goed.
Geschreven door Pascal Flink